Течеше реката низ планината и полињата, носеше камења пред себе, се ширеше и се стеснуваше вдолж текот…во таа дива недопрена убавина, каде ридовите и планините се накитиле со зелените лисја на дрвата, а полјаните со цвеќиња во таа пролет.
Под Кожуф планина, е оваа девстевна убавина.
Дали сте биле во кавадречкиот дел на Мариово?
Ако не сте биле, време е.
Една друга димензија на најизолираниот крај на Македонија.
Нас не донесе љубопитсвото после сите прошетки и уживања во битолскиот и прилепскиот дел на Мариово. И да, секој дел од наброените на овој крај е различен, а сепак припаѓа на таа висоравнина, како приорден казан, ограден со високи планини, кои го чуваат сокриен.
Крај кој во римско време се нарекувал Марина, во византиско Мерихова, денес е Мариово.
