Places

И повторно се враќаме во нашето омилено Мариово.

Тоа е исто како одење во омилениот ресторан. Колку и да сакаш да промениш нешто, на крај сепак  доаѓаш тука, зошто создаваат гурманлоци по твој вкус. А нив не можеш и не сакаш да ги пробаш наеднаш. Сакаш да ги густираш еден по еден. Си оставаш по нешто за некој друг ден, за некој викенд или за специјален повод.

Така и со Мариово.

Не се искусува наеднаш. Поинаку е во есен, поинаку во пролет и лето. Различно е ако допатуваш со кола или на точак.

Еден карактер си има прилепскиот дел, друг тиквешкиот, а трет битолскиот.

Епа дојде редот за овој третиот.

И така тргнавме.

Колку стари мостови има низ Македонија?

Не знаеме точен број, но знаеме дека мостовите градени во некои минати векови имале симболика на важност за која треба и денес да размислуваме.

Ја нарекуваа последната станица на возот.

Така било во некогашна Југославија кога Битола била поврзана со директен воз до Љубљана кој сообраќал со децении и претставувала најдолгата директна линија на некогашната југословенска железница. Освен таа линија, овој град на југот бил со интензивен железнички сообраќај на повеќе релации и многубројни возови дневно.

И денес Битола е последната станица на возот, но само на  ретките возови кои сообраќат ДО и ОД Битола.

А некогаш, не била последна станица, била поврзана со северните точки на Балканот и Европа, но и со Солун и Истанбул.

Факт кој мора да го признаеме е дека освојувачите ни изградиле повеќе пруги, отколку ние самите.

Пред петнаесеттина години во Скопје работеше еден мошне популарен мезе бар. Со едноставно, но мистично име – Сопотско.

Сме слушнале многу претпоставки за потеклото на името, од тоа дека е француско, па дека претставува кованица од повеќе зборови, некое странско презиме итн.

А одговорот беше мошне едноставен.

Тоа е име на село во ресенско, од каде потекнуваше еден од тогашните газди.

Ако сте го гледале Goldfinger, сигурно се сеќавате на сцената во која Џемс Бонд го вози својот Астон Мартин во негов манир низ еден живописен планински превој во Швајцарија. Е па и Македонија, има своја Furka Pass, како што е името на оваа позната филмска локација совршена за епско возење, која и денес привлекува луѓе од целиот свет кои доаѓаат само со една цел, да возат и да го искусат патот на свој начин.

Светскиот бизнис-магазин „Форбс“ во 2008 година ја избра Македонија  меѓу најатрактивните дестинации за возење во Европа. Рутата од Преспа до Охрид преку Галичица е препорачана како една од 20-те  најдобри дестинации. Станува збор за P504  во должина од 27.2км.

Кој ќе ве убеди дека Скопје нема езеро, не е во право.

И не е едно, туку се две. Матка и Козјак.

Козјак е нашата точка на интерес, езеро кое е на само 45 км од главниот град.

Сме гледале безброј преубави фотографии од страната на Скопје, но решивме да Ви го покажеме езерото од неговата друга страна.

Многу помалку фотографирана.

Од страна на Македонски Брод.

Погледот не е така спектакуларен, можеби некој ќе заклучи.

Но, сметавме дека добро е да ја покажеме и неговата не толку позната страна.